Dlaczego lubimy być zapracowani?
Możemy narzekać, uskarżać się i zamartwiać, ale tak naprawdę wielu z nas chce żyć w gonitwie pracy. Lubimy być zapracowani. Dlaczego i jakie to ma dla nas znaczenie? Otóż…
Można podać kilka ważnych powodów dla których szukamy sobie wielu zajęć i zagrzebujemy się w pracy po uszy. Po pierwsze, niekoniecznie lubimy mieć wolny czas! A to dlatego, że:
- Wolny czas zmuszana nas do zajęcia się zaległymi rzeczami, a rzeczy zaległe często właśnie dlatego są zaległe, że nie cieszą się naszą sympatią. Po prostu nie lubimy ich robić. Odkładamy dalej pod byle pretekstem. Prawda, że praca jest całkiem dobrym pretekstem i pozwala odsunąć nam na bok wszystko czego nie lubimy robić bądź czego się boimy? W grupie tej równie dobrze może znaleźć się sprzątanie domu, odwlekana wizyta u lekarza czy wyjście z żona do teatru.
- Wolny czas prowokuje do rozmyślań nad swoim losem. Łatwo o niezadowolenie. Włącza się „narzekactwo” i użalanie się. Wtedy skupić się łatwiej na problemach osobistych i na problemach ze zdrowiem. Zamiast cieszyć się wolnym czasem, tkwimy w problemach. Często są to problemy, przede wszystkim, mentalne.
Po drugie poczucie bycia zapracowanym stymuluje. Uczucie to może być bardzo przyjemne. Często tak bardzo, że aż uzależnia. Dzieje się tak ponieważ:
- Stała, wymagająca praca jest gimnastyką dla umysłu. Dzięki temu nasz mózg utrzymuje wysoką formę. Łatwiej wówczas o dobre pomysły, niezależnie czy będzie to znaczący wynalazek czy dowcipna wypowiedź w towarzystwie. Lubimy błysnąć, lubimy stan satysfakcji z własnych osiągnięć intelektualnych, a intensywna praca pobudza i łatwiej o błyski „geniuszu”.
- Jesteś w niedoczasie? Ciągle gonisz? Jesteś zarobiony, znowu rzeczy na wczoraj? Denerwujesz się i motywujesz. To są emocje, a one uzależniają. Hormony stresu pobudzają, wprawiają w specyficzny stan. Potrafimy to lubić.
- Praca dowartościowuje. Zakładamy powszechnie, że im więcej ktoś pracuje tym jest ważniejszy. Człowiek zapracowany to człowiek potrzebny. Często właśnie na zawodowym aspekcie naszego życia budujemy poczucie własnej wartości.
- Zapracowanie często zwalnia nas z zajmowania się czymkolwiek innym. Nie można od nas wymagać żebyśmy zastanawiali się na przykład nad losem świata czy prawami człowieka w Afryce albo segregacją odpadów na naszym osiedlu ponieważ jesteśmy zapracowani, i po prostu, nie mamy na to czasu. Zapracowanie uspakaja sumienie.
Następnym razem, zanim zaczniemy narzekać na nasze zapracowanie, przyjrzyjmy się najpierw własnym motywacjom. Może dostrzeżemy, że tak naprawdę lubimy to, na co zwykliśmy narzekać.
